Page 14 - Vondelpark 150 jaar inkijkexemplaar

HERFST

En dan, na een zomer die eeuwig leek te duren, is het
ineens herfst. Er kraakt ’s ochtends iets in de lucht,
de benauwdheid wijkt voor frisheid en heel voorzichtig
kleuren de eerste bladeren aan de kastanjebomen
geel en lichtbruin. Op de grasvelden waar eerder soms
geen vrije plek te vinden was, kun je weer overal gaan
zitten. Het ooievaarsnest, maandenlang het thuis van
een paar jongen, is weer leeg; de vogels gevlogen.
Het kinderbadje bevat geen water meer en ’s avonds is
het alweer te vroeg donker voor de voetballers om nog
een wedstrijdje te spelen.
Een paar weken later zoek je afgevallen kastanjes,
snuffelen de honden door grote bergen bladeren en fiets
je door een laan met bomen waarvan de kale takken
scherp aftekenen tegen de hemel. ‘De Vondeltuin’ is
dan alweer dicht, achter het hek wachten de meubels
op het volgend voorjaar.
Alleen in de herfst is natuur de hoofdrolspeler in het
park, in de andere seizoenen is de natuur meestal
tegelijkertijd toneel en decor voor de bezoekers.

104